از دست این انسان ظاهر بین ...

بسم الله

دلبستن کجا و دلباختن کجا، دل را اگر به جایی ببندی گره اش دست خودت است، هر موقع به کام نبود میتوانی باز اش کنی، ولی دل را که باختی مثل جام حذفی تک حذفی استف تو اگر ببازی دیگر باخته ای، که نه، حذف شده ای، و حذف شدنی که سال بعدی هم در راه نیست، انگار که همین یک بازی بود،
به مولا میگفت: ((أحبِب مِن شِئت فَإنّکَ مُفارِغَه)) هر چیزی را میخواهی دوست بدار ولی بدان روزی از آن جدا خواهی شد.هر چه میکشیم از این دلباختن است، وگرنه اگر دل را ببندیم موقع نیاز باز اش میکنیم. و اینکه دل را اگر قرار بر باختن است ه بهتر که به پاییار ببازیم، یاری که تمام جهان سنگینی یک نگاه اش را ندارد،یاری که ما را آفریده برای خودش، و چه لذتی دارد مخلوق کسی باشی که تو را برای خودش دوست ات دارد.
التماس دعا

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

رازستان

ریزنوشت‌های حمید رازی‌زاده

راستش ،آدم خاصـی نیستم ؛فقط حـــس خـــاصی دارم ...

باطن

ظاهر

دل

آدم

نظرات (۱)

ارسال نظر

راستش ،
آدم خاصـی نیستم ؛
فقط حـــس خـــاصی دارم ...