مقصد

قطاری سمت خــدا می‌رفت ،

همه مــردم سوار شدند ،

وقتی به بهــشت رسید ،

همـه پیــاده شدند ،

یادشان رفته بود ،

مقصــد خـــدا بود ،

نه بهــشت ؛

زخم دلت ...

اوف بر این مــردم ،

که زخـــم دلـــت از آنها ،

بزرگتر از زخم ســرت است ...

آدم شدن محال است

گاهی،

مــردم چه انتــظارهایی دارند ؛

انتــظـار آدم بودن !! ؛

آدم کجا بود ؟ ،

گویند: مُلا شدن چه آســـان ،

آدم شدن محـــال است ...

چرا بعضی‌ها فقط در شادی‌ها شریکند!؟

خیلی وقتها ،

به من گفته‌اند: چرا میخندی!؟ بگو ما هم بخندیم ؛

اما هرگز نگفته‌اند: چرا غصه میخوری!؟ بگو ما هم بخوریم ...