دخیل

دخیل می‌بندم ،

نه این که گره بگشایی ؛

می‌بندم تا رهایم نکنی . . .

عباس

روضه عبـــاس ،

مشق شـب ماست . . .

محرم

یازده ماه زنده‌ام ،

برای یک ماه . . .

دستانش . . .

از ناقه افتاد ،

ولی ،

دستاش براش کاری نکرد ... ،

باز باران با محرم ...

ببار ،

بارون ببار ،

باز هم ،

یادم آمد کربلا را ... ؛

بوی پیراهن

برسانید این پیــام را ،

به یعقـــوب ،

بوی پیراهن خونین کسی می‌آید ...

وقتی تو نیستی ...

گفتی چه خبر ،

باز همان حرف همیشگی !؟ ،

وقتی خبری از تو نباشد ،

خبری نیست ...

تو که نیستی ...

تو که نیستی ،

دلــم خونه ... ،

پریشونه ... ،

حیرونه ... ،

چشمانش ...

چـراغها را خاموش کن ،

چشــمانش ،

چشمانش تمام جهــان را ،

روشــن کرده است ؛

زخم دلت ...

اوف بر این مــردم ،

که زخـــم دلـــت از آنها ،

بزرگتر از زخم ســرت است ...