کفش‌هایت

باید به یاد بچــگی ،

قایم کنم کفــشاتو مــن ؛

تا تــو نـــریــــــ ...

جرم بزرگ

دانستن جــرم کمی نیست ،

اگر ،

بدانی و عمـل نکنی ...

هنوز هم ...

تــو ،

چه کرده‌ای با مــن ،

که هنوز ،

هر شب ،

ز پی‌ات می‎دوم من ...

غم‌های نهفته ...

درِ این دلِ پر غصه را باز مکن ؛

بگذار سر بسته بماند گله‌هایم ...

دنیای بی‌وجدان

ای دنیا ! ؛

روی کسی دست گذاشته‌ای ،

که همه‌ی دنیای من است ... ؛

او را از من مگیر ... ؛

صاحب خانه

می‌گویند: دل خانه‌ی خـــداست ؛

دوست دارم ،

کلیـــدش را بدهم دست خودش ...

تو را صدا می‌زنم ...

بی هیچ نظم و نثری ؛

خیلی ساده و بی‌تکلف ،

تو را صدا می‌زنم ...

هر وقت به تو فکر می‌کنم ...

تــو با مــن نیستی ،

اما وقتی به تو فکر می‌کنم ،

ابرهای سیاه دور می‌شوند ،

و باران هر وقت بگویم می‌بارد ...

صدایت می‌کنم ...

اگر جوابم ندهی ،

به اســم دیگرت صدایت می‌کنم ؛

آنقدر صدایت می‌کنم ،

تا دلـــم لایق پاسخت شود ؛

یا رحمان و یا رحیم و یا حمید ...

سپاس خـدای را ...

سپاس خـدایی را سزاست ،

که تا صدایش می کنم ،

پاسخم می‌گوید ... ؛

اگرچه وقتی او مرا صدا می‌زند ،

من کوتاهی می کنم ...؛