روزه هِجر ...

روزه هجرت ،
از پای درآورده مَرا ؛
که رسد آن روز ،
با رطب روی تو افطار کنم ...

تنهایی

تنهاییم را می‌خواهم با تو قسمت کنم ؛

سهم کمی نیست ... ؛

گسترده‌تر از عالم تنهایی من ،

عالمی نیست ...

قایق

کجایی سهراب ... ،
آب را گل کردند ... ؛
چشم‌ها را بستند و عقل‌ها تعطیل! ،
و بخواطر شکم چه با دل کردند!! ... ؛
صبر کن سهراب ... ،
قایقت جا دارد !؟ ؛
من هم از همهمه داغ این زمین‌یان بیزارم ... ؛

حضور ذهن

حضور ذهن ندارم... ؛
وقتی حضورت نیست ،
ذهن را می‌خواهم چه کار !؟ ؛

دل خسته

تو نباشی ،

چه امیدی ،

به دل خسته من ...

من و برف

تـو رفتی ،

رسیدی به بهـار ؛

اما اینجا ،

هنوز سر کوه‌ها برفه ...

تکیه بر کعبه

چه انتظاری می‌کشند ،

دیوارهای کعبه ،

در فراق تـو ...

در هوای تو

یک عمر ،

به دنبال غزل و قافیه‌ای بودم ،

در هوای تو ؛

انگار نه انگار ... ،

این غزل‌ها ،

حواس مرا از تو پرت کرد ...

غمی که بوی تو را می‌دهد

مدام در من ،
غمی می‌زند قدم ،
که می‌دهد بوی تو را ...

درد و درمان

اگر بمانی ،

هم دردی و هم درمان ؛

و اگر بروی ،

فقط دردی ؛

حال خود دانی ...