مرا چه است؟

یک درد عمریست با من است ،

قلبم آرامِ یک عذاب است ؛

حالم هم خوب ، هم خراب است ؛

یک لحظه حس گریه دارم ،

یک لحظه راحتِ خیالم ...

خنده و گریه

خنده‌های من برای تو ...

گریه‌های تو ازان من ...

پاروی بی‌قایق

من ،

بی‌تو ،

چیزی نیستم ،

جز ،

پارویی بی‌قایق ...

تو که نیستی

تو که نیستی ،

غم دنیا

با منه ...

وقت‌کشُی ...

دیشب که عزرائیل برای بردن من آمد ،
فریبش دادم ،
همچون یک ماهی قرمز به روی آب ،
شکل یک آهوی ته دره ،
یا مانند آن قناری بی‌جفت دِق کرده ... ! ،
هَــــر وقت عزرائیل برای بردن من می‌آید
وقت‌کشُی می‌کنم ... ! ؛
فقط به یـک دَلیل ،
مــــن هنوز تــو را دل سیر ندیده‌ام

نماز ناتمام

نماز ناتمام من را باد خواهد خواند ،

اگرچه ،

دست و قنوتم همیشه پابرجاست ...

بی‌تو ...

هنوز نمی‌دانی ،

چقدر نفس‌گیر است ،

هوای بی‌تو بودن سخت دلگیر است،

تو می‌دانی ،

چقدر شوم است ،

هوای خانه مردی کز روی تو محروم است ...

دلتنگ ...

دلتنگ یارم ،

اما ،

گله‌ای ندارم ...

سرگردان

مه و ستاره درد من می‌دانند ،

به این سبب ،

همچو من ،

شب و روز ،

پی تو سرگردانند ...

بی‌حساب ...

قلبم را بشکن ،

تا بی‌حساب بشویم ...