بمون

هر بار می‌گفتم نرو ،

این بار اما ،

لازم باشد ،

حتی خواهش می‌کنم ،

فقط هر جور می‌تونی بمون ... ؛

روزه هِجر ...

روزه هجرت ،
از پای درآورده مَرا ؛
که رسد آن روز ،
با رطب روی تو افطار کنم ...

مخاطب غایب

این دلنوشت‌ها ،
نه! نه!... ؛
این دردنوشت‌ها ،
برایم نه دل‌نشین و نه زیبا هستند ،
اینها تنها ،
مشتی حرف زخم خورده ،
از بغضی دردناک هستند ؛
از عشقی ناکام ،
که تنها مخاطبش غایب است ... ؛

هَم‌سر

همسر که حسینی باشد ،

تو را زهیر ... ،

و آنگاه که زهرایی باشد ،

خدا تنها داند که چه خواهد کرد ... ؛

خورشید عشق

ای عشق ،
این روزها چه بر روز تو آمده ،
که به تشویش سپردی شب عاشقان را ؟! ... ؛
حیف از امروز که بی‌عشق به سرآمد ،
کاش خورشید تو آغاز کند فردا را ... ؛

حوای من ...

حوای من ؛

بر من مگیر این خودستایی را ،

که بیشک ،

تنهاتر از من در زمین و آسمانت ،

آدمی نیست ...

تنهایی

تنهاییم را می‌خواهم با تو قسمت کنم ؛

سهم کمی نیست ... ؛

گسترده‌تر از عالم تنهایی من ،

عالمی نیست ...