حوای من ...

حوای من ؛

بر من مگیر این خودستایی را ،

که بیشک ،

تنهاتر از من در زمین و آسمانت ،

آدمی نیست ...

این زلزله‌ها ...

این زلــزله‌ها ،

برای تکان خوردن زمین نیست ،

برای تکان دادن آدم‌هاست ؛

بیا بریم ...

گاهی دلم می‌خواهد وقتی بغض می‌کنم؛

خدا از آسمان به زمین بیاید،

اشک هایم را پاک کند،

دستم را بگیرد و بگوید،

اینجا آدم‌ها اذیتت می‌کنند،

بیا بریم ...

نور تو ...

من روز زمین ایستاده ام؛

تو در آسمان نشسته‌ای؛

من با دستهایم به تو پل می‌زنم؛

تو با نورت پلی به خانه‌ی من بزن ...

درد

ای درد،

اگر تو نماینده خدایی که برای آزمایش من قدم بر زمین گذاشته ای،

تو را می‌پرستم ...