آسمان پر ستاره

رفتی و بعد تو انگار شب نرفت

آنگه که یاد تو به دل می‌آید

آسمان پر ستاره می‌شود ...

حوای من ...

حوای من ؛

بر من مگیر این خودستایی را ،

که بیشک ،

تنهاتر از من در زمین و آسمانت ،

آدمی نیست ...

بیا بریم ...

گاهی دلم می‌خواهد وقتی بغض می‌کنم؛

خدا از آسمان به زمین بیاید،

اشک هایم را پاک کند،

دستم را بگیرد و بگوید،

اینجا آدم‌ها اذیتت می‌کنند،

بیا بریم ...

خاکی‌های آسمانی

آدم‌های ریشه دار خاکی ترند ،

و آدم های خاکی آسمانی تر ...

ریشه ...

همیشه واسه گلی خاک گلدون باش،

که اگه به آسمون هم رسید،

یادش باشه ریشش کجاست ...

نور تو ...

من روز زمین ایستاده ام؛

تو در آسمان نشسته‌ای؛

من با دستهایم به تو پل می‌زنم؛

تو با نورت پلی به خانه‌ی من بزن ...